"Cawsom ei weled ddegau, ie, ugeiniau o weithiau yn cymeryd rhan mewn cyfarfod gweddi; a gweddiwr heb ei fath ydoedd. Yr oeddych yn teimlo fod y weddi yn codi o rywle, neu oddiar rhywbeth oedd yn sylfaen gadarn i'w holl ddymuniadau. Yr oedd yn weddiwr teimladwy—byddai y dagrau yn llifo i lawr ei ruddiau bob amser braidd. Yr oedd yn gallu tywallt ei galon gerbron Duw mewn modd anghyffredin. Yr oedd yn meddu ar ddynoliaeth dda, ac yr oedd yna le noble i'r ysbryd weithio ar honno, ac fe ddarfu."
Rhaid oedd cael Cristion gweddol gywir i wneud y gwaith a gyflawnodd ef— gwaith oedd yn gofyn am hunanymwadiad. Gwaith nad allai neb ond un a chrefydd wedi gwreiddio yn ei enaid ei gyflawni. Yr oedd yn Gristion mewn bywyd, gair, a gweithred—ymarweddiad pur a bywyd cyflawn. Gan y credai mai Crist oedd i gael ei wasanaeth ac nid enwad, ni chlodd ddrws ei galon rhag enwadau ereill. Gwr oedd Tom Ellis a gwawr nefol ar bopeth a gyflawnai.
