y ferch wedi addo eu rhoi o'r neilltu iddi! Ond ni allai fynd i le felly heb ei dannedd-gosod.
Galwodd y dyn-llefrith cyn hir.
"Peint, fel arfar, Mrs. Jones?"
"Ia, Wmffra."
Pam yr oedd y creadur â'r wên yna ar ei wyneb?
"Wedi cael damwain, Wmffra. Torri fy nannadd-gosod bora 'ma."
"'Tewch,dachi! Maen' nhw'n deud bod Huws 'ma yn un da iawn hefo dannadd-gosod. Mi trwsith o nhw i chi mewn dau funud. Be' ddigwyddodd, Mrs. Jones?"
"Y, .. Syrthio ddaru nhw wrth imi 'u llnau nhw wrth y feis.
"Tewch, da chi!"
Wedi golchi a chlirio llestri'r brecwast, aeth Leusa Jones ati i wneud y gwely a thwtio'r llofft. Gan orfoleddu mewn gorthrymderau, daliai'r cloc-larwm i fynd yng nghanol pwll bychan o ddŵr ar lawr y llofft, y dŵr a ddihangodd o wydr y dannedd-gosod. Piygodd Leusa Jones i'w godi a gwelodd rywbeth bach brown ar y llawr wrth ei ymyl. Darn arall o blât ei dannedd-gosod! Go daria, a hithau wedi meddwl mai dim ond hollti'n ddau a wnaethai'r plât! Nid oedd diwedd i brofedigaetbau'r dydd.
Curodd wrth ddrws y deintydd am naw o'r gloch i'r funud, ond ni chafodd ateb.
"Dim yn agor tan ddeg," meddai rhywun a âi heibio, a throes hithau'n ôl ym ddigalon. Un diog oedd yr Huws Dentist 'na, hefyd!
I'r hon sydd yn curo yr agorir, a chafodd Leusa Jones ateb y tro nesaf, am ddau funud i ddeg. Mrs. Huws a ddaeth i'r drws.
"Ydi Mr. Huws i mewn?"
"'I ddiwrnod o yn Llan Rhyd ydi heddiw, Mrs. Jones. 'Fydd o ddim yma byth ar ddydd Iau. Wnewch chi alw bora 'fory ?"
"Nannadd-gosod i sy wedi torri, Mrs. Huws, a finna' isio'u cael nhw ar unwaith, ydach chi'n dallt. Syrthio ddaru nhw wrth y feis."
"Ydi'r plât wedi torri, Mrs. Jones"
"Ydi,ynddau...y...yn dri."
"Piti. Mi gymer wsnos iddo fo. Mae o'n brysur iawn y dyddia' yma."
