"Gwerthu penwaig yr ydw' i am wneud, beth bynnag," meddai Myrddin, gan swnio'n bendant ar y pwnc.
"Dyna ddylwn inna' fod wedi'i drio, yn ôl rhai, fachgan Wel, os ei di i weiddi penwaig, gofala fod gin' ti benwaig i gael, a'r rheini'n rai gwerth gweiddi yn 'u cylch nhw. Mi wn i am lawer un sy â'i lais o'n ddigon croch ond â'i fasgiad o'n bur wag."
"Yn lle, Taid?" gofynnodd Myrddin. Ond yr oeddynt. bellach wrth ymyl yr ysbyty, a rhuthrodd Carlo ymlaen i gyfarch Robert Ellis.
Cronnodd dagrau yn llygaid y tad pan welodd hwy, a siaradai bymtheg y dwsin ar y ffordd adref, fel gŵr a ddaethai o garchar i lawenydd rhyddid. Yr oedd te cynnar yn eu haros ar y bwrdd yn Nhyddyn Cerrig, a thywalltodd Emily Ellis ddŵr i'r tebot. cyn gynted ag y clywodd hi sŵn Carlo'n cyfarth fel y ceisiai Myrddin redeg o'i flaen i fyny'r lôn.
"Dowch yn syth at y bwrdd," meddai pan ddaethant i mewn i'r gegin.
"Ond prin y mae hi'n dri o'r gloch eto, Emily," meddai'i thad.
"Dim gwahaniaeth. Mae Bob yn sgut am deisan fwyar duon, a 'chafodd o'r un yn yr hen Hospitol 'na, yr ydw' i'n siŵr.
Y rhai cynta' 'leni, Bob Owen wedi'u hel nhw ar y Fron."
"Yr ydw' inna'n sgut am deisan fwyar duon, 'Mam," ebe Myrddin, gan lithro i'w gadair wrth y bwrdd. "Ac 'rydw' i'n cal fy mhen blwydd wsnos i 'fory."
"Aros i dy daid ofyn bendith, hogyn," oedd gorchymyn ei fam. Eisteddasant i fwyta, ac fel y codai Robert Ellis ei gwpan i'w geg, "Mae'n rhaid 'mod i wedi magu nerth yn yr Hospitol 'na, Emily," meddai.
"Pam, Bob?"
"Y gwpan 'ma. Mae hi fel pluan yn fy llaw i, hogan."
"O, mae gynno' ni dipyn o steil hiddiw," atebodd hithau.
"Mi ddois i a'r llestri gora' i'r bwrdd. I roi croeso i'r dyn diarth, yntê, Taid?"
