Tudalen:Y bibl cyssegr-lan.djvu/123

Gwirwyd y dudalen hon

dragy­wyddol; fel y gorchy­mynnodd yr Arglwydd.

16 ¶ A Moses a geisiodd yn ddyfal fwch yr aberth dros bechod; ac wele ef wedi ei losgi: ac efe a ddigiodd wrth Eleazar ac Ithamar, y rhai a adawsid o feibion Aaron, gan ddywedyd,

17 Paham na fwyt­tasoch yr aberth dros bechod yn y lle sanctaidd; oherwydd sanctei­ddiolaf yw, a Duw a’i rhoddodd i chwi, i ddwyn anwiredd y gynulleid­fa, gan wneuthur cymod drostynt, ger bron yr Arglwydd?

18 Wele, ni ddygwyd ei waed ef i fewn y cysegr: ei fwytta a ddylasech yn y cysegr; fel y gorchy­mynnais.

19 A dywedodd Aaron wrth Moses, Wele, heddyw yr offrym­masant eu haberth dros bechod, a’u poeth­offrwm, ger bron yr Arglwydd; ac fel hyn y digwydd­odd i mi; am hynny os bwyttawn aberth dros bechod heddiw, a fyddai hynny dda yng ngolwg yr Arglwydd?

20 A phan glybu Moses hynny, efe a fu fodlon.

Pennod XI.

1 Pa anifeil­iaid a ellir, 4 a pha rai ni ellir eu bwytta. 9 Pa bysgod hefyd, 13 a pha adar. 29 Pa ymlusg­iaid sydd aflan.

A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses ac Aaron, gan ddywedyd wrthynt,

2 Llefarwch wrth feibion Israel, gan ddywedyd, Dyma yr anifeil­iaid a fwyttêwch, o’r holl anifeil­iaid sydd ar y ddaear.

3 Beth bynnag a hollto yr ewin, ac a fforchogo hollt yr ewinedd, ac a gno ei gil, o’r anifeil­iaid; hwnnw a fwyttêwch.

4 Ond y rhai hyn ni fwyttêwch; o’r rhai a gnoant eu cil, ac o’r rhai a holltant yr ewin: y camel, er ei fod yn cnoi ei gil, am nad yw yn hollti yr ewin; aflan fydd i chwi.

5 A’r gwningen, am ei bod yn cnoi ei chil, ac heb fforchogi yr ewin; aflan yw i chwi.

6 A’r ysgyfarnog, am ei bod yn cnoi ei chil, ac heb fforchogi yr ewin; aflan yw i chwi.

7 A’r llwdn hwch, am ei fod yn hollti yr ewin, ac yn fforchogi fforchog­edd yr ewin, a heb gnoi ei gil; aflan yw i chwi.

8 Na fwyttêwch o’u cig hwynt, ac na chyffyrdd­wch â’u burgyn hwynt: aflan ydynt i chwi.

9 ¶ Hyn a fwyttêwch o bob dim a’r sydd yn y dyfroedd: pob peth y mae iddo esgyll a chèn, yn y dyfroedd, yn y moroedd, ac yn yr afonydd; y rhai hynny a fwyttêwch.

10 A phob dim nid oes iddo esgyll a chèn, yn y moroedd, ac yn yr afonydd, o bob dim a ymsymmudo yn y dyfroedd, ac o bob peth byw, y rhai fyddant yn y dyfroedd; byddant ffiaidd gennych.

11 Byddant ffiaidd gennych: na fwyttêwch o’u cig hwynt, a ffieidd­iwch eu burgyn hwy.

12 Yr hyn oll yn y dyfroedd ni byddo esgyll a chèn iddo, ffieidd­beth fydd i chwi.

13 ¶ A’r rhai hyn a ffieiddiwch chwi o’r adar; na fwyttêwch hwynt, ffieidd-dra ydynt: sef yr eryr, a’r ŵyddwalch, a’r fôr-wennol;

14 A’r fwltur, a’r barcud yn ei ryw;

15 Pob cigfran yn ei rhyw;

16 A chyw yr estrys, a’r fran nos, a’r gog, a’r gwalch yn ei ryw;

17 Ac aderyn y cyrph, a’r fulfran, a’r dylluan,

18 A’r gogfran, a’r pelican, a’r bïogen,

19 A’r ciconia, a’r crŷr yn ei ryw, a’r gorn­chwigl, a’r ystlum.

20 Pob ehediad a ymlusgo ac a gerddo ar bedwar troed, ffieidd-dra yw i chwi.

21 Ond hyn a fwyttêwch, o bob ehediad a ymlusgo, ac a gerddo ar bedwar troed, yr hwn y byddo coesau iddo oddi ar ei draed, i neidio wrthynt ar hyd y ddaear;

22 O’r rhai hynny y rhai hyn a fwyttêwch: y locust yn ei ryw, a’r selam yn ei ryw, a’r hargol yn ei ryw, a’r hagab yn ei ryw.

23 A phob ehediad arall a ymlusgo, yr hwn y mae pedwar troed iddo, ffieidd-dra fydd i chwi.

24 Ac am y rhai hyn y byddwch aflan: pwy bynnag a gyffyrddo â’u burgyn hwynt, a fydd aflan hyd yr hwyr.

25 A phwy bynnag a ddygo ddim o’u burgyn hwynt, golched ei ddillad; ac aflan fydd hyd yr hwyr.

26 Am bob anifail fydd yn hollti’r ewin, ac heb ei fforchogi, ac heb gnoi ei gil aflan yw y rhai hynny i chwi; aflan fydd pob un a gyffyrddo â hwynt.

27 Pob un hefyd a gerddo ar ei