ei noethni hi: ei chyfnesaf hi yw y rhai hyn: ysgelerder yw hyn.
18 Hefyd na chymmer wraig ynghyd â’i chwaer, i’w chystuddio hi, gan noethi noethni honno gyd â’r llall, yn ei byw hi.
19 Ac na nesâ at wraig yn neillduaeth ei haflendid, i noethi ei noethni hi.
20 Ac na chyd-orwedd gyd â gwraig dy gymmydog, i fod yn aflan o’i phlegid.
21 Ac na ddod o’th had i fyned trwy dân i Moloch: ac na haloga enw dy Dduw: myfi yw yr Arglwydd.
22 Ac na orwedd gyd â gwrryw, fel gorwedd gyd â benyw: ffieidd-dra yw hynny.
23 Ac na chyd-orwedd gyd âg un anifail, i fod yn aflan gyd âg ef; ac na safed gwraig o flaen un anifail i orwedd dano: cymmysgedd yw hynny.
24 Nac ymhalogwch yn yr un o’r pethau hyn: canys yn y rhai hyn oll yr halogwyd y cenhedloedd yr ydwyf yn eu gyrru allan o’ch blaen chwi:
25 A’r wlad a halogwyd: am hynny yr ydwyf yn ymweled â’i hanwiredd yn ei herbyn, fel y chwydo y wlad ei thrigolion.
26 Ond cedwch chwi fy neddfau a’m barnedigaethau i, ac na wnewch ddim o’r holl ffiaidd bethau hyn; na’r prïodor, na’r dïeithrddyn sydd yn ymdaith yn eich mysg:
27 (O herwydd yr holl ffiaidd bethau hyn a wnaeth gwŷr y wlad, y rhai a fu o’ch blaen, a’r wlad a halogwyd;)
28 Fel na chwydo y wlad chwithau, pan halogoch hi, megis y chwydodd hi y genedl oedd o’ch blaen.
29 Canys pwy bynnag a wnel ddim o’r holl ffiaidd bethau hyn; torrir ymaith yr eneidiau a’u gwnelo o blith eu pobl.
30 Am hynny cedwch fy neddf i, heb wneuthur yr un o’r deddfau ffiaidd a wnaed o’ch blaen chwi, ac nac ymhalogwch ynddynt: myfi yw yr Arglwydd eich Duw chwi.
Pennod XIX.
Ail-adrodd amryw gyfreithiau.
A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
2 Llefara wrth holl gynulleidfa meibion Israel, a dywed wrthynt, Byddwch sanctaidd: canys sanctaidd ydwyf fi, yr Arglwydd eich Duw chwi.
3 ¶ Ofnwch bob un ei fam, a’i dad; a chedwch fy Sabbathau: yr Arglwydd eich Duw ydwyf fi.
4 Na throwch at eilunod, ac na wnewch i chwi dduwiau tawdd: yr Arglwydd eich Duw ydwyf fi.
5 ¶ A phan aberthoch hedd-aberth i’r Arglwydd, yn ol eich ewyllys eich hun yr aberthwch hynny.
6 Ar y dydd yr offrymmoch, a thrannoeth, y bwyttêir ef: a llosger yn tân yr hyn a weddillir hyd y trydydd dydd.
7 Ond os gan fwytta y bwyttêir ef o fewn y trydydd dydd, ffiaidd fydd efe, ni bydd gymmeradwy.
8 A’r hwn a’i bwyttao a ddwg ei anwiredd, am iddo halogi cyssegredig beth yr Arglwydd; a’r enaid hwnnw a dorrir ymaith o blith ei bobl.
9 ¶ A phan gynhauafoch gynhauaf eich tir, na feda yn llwyr gonglau dy faes, ac na chynnull loffion dy gynhauaf.
10 Na loffa hefyd dy winllan, ac na chynnull rawn gweddill dy winllan; gâd hwynt i’r tlawd ac i’r dïeithr: yr Arglwydd eich Duw chwi ydwyf fi.
11 ¶ Na ladrattêwch, ac na ddywedwch gelwydd, ac na thwyllwch bob un ei gymmydog.
12 ¶ Ac na thyngwch i’m henw i yn anudon, ac na haloga enw dy Dduw; yr Arglwydd ydwyf fi.
13 ¶ Na cham-atal oddi wrth dy gymmydog, ac nac yspeilia ef: na thriged cyflog y gweithiwr gyd â thi hyd y bore.
14 ¶ Na felldiga’r byddar, ac na ddod dramgwydd o flaen y dall; ond ofna dy Dduw: yr Arglwydd ydwyf fi.
15 ¶ Na wnewch gam mewn barn; na dderbyn wyneb y tlawd, ac na pharcha wyneb y cadarn: barna dy gymmydog mewn cyfiawnder.
16 ¶ Ac na rodia yn athrodwr ym mysg dy bobl; na saf yn erbyn gwaed dy gymmydog; yr Arglwydd ydwyf fi.
17 ¶ Na chasâ dy frawd yn dy galon: gan geryddu cerydda dy gymmydog, ac na ddïoddef bechod ynddo.
18 ¶ Na ddïala, ac na chadw lid i feibion dy bobl; ond câr dy gym-
