yn holl ddmasoedd yr Amoriaid, yn Hesbon, ac yn ei holl bentrefydd.
º26 (Sanys dinas Sehon, brenin yr Amor¬iaid, ydoedd Hesbon, ac yntau a ryfelasai yn erbyn brenin Moab, yr hwn a fuasai o’r blaen, ac a ddug ei dir ef oddi arno, hyd Arnon.
º27 Am hynny y dywed y diarhebwyr, Deuwch i Hesbon; adeilader a chadarnhaer dinas Sehon. a8 Canys tan a aeth allan o Hesbon, aj fflam o ddinas Sehon: bwytaodd Ar ym Moab, a pherchenogion Bamoth Arnon. i
º29 Gwae di, Moab, darfu amdanat, bobl Cemos: rhoddodd ei feibion dihangol, a’i ferched, mewn caethiwed i Sehon brenin yr Amoriaid.
º30 Saethasom hwynt: darfu am Hesbon, hyd Dibon: ac anrheithiasom hyd Noffa, ‘yr hon sydd hyd Medeba
º31 A thrigodd Israel yn nhir yr Amoriaid. ‘
º32 A Moses a anfonodd i chwilio Jaser: a hwy a orchfygasant ei phenttef-ydd hi, ac a yrasant ymaith yr Amoriaid y rhai oedd yno.
º33 Troesant hefyd ac aethant i fyny hyd ffordd Basan: ac Og brenin Basan a ddaeth allan yn eu herbyn hwynt i ryfel, hyd Edrei, efe a’i holl bobl.
º34 A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, Nac ofna ef: canys yn dy law di y rhoddais ef, a’i holl bobl, a’i dir; a gwnci iddo ef megis y gwnaethost i Sehon brenin yr Amoriaid, yr hwn oedd yn trigo yn Hesbon.
º35 Am hynny y trawsant ef, a’i feibion, a’i holl bobl, fel na adawyd iddo ef weddill: a hwy a berchenogasant ei dir ef.
PENNOD 22 º1 A MEIBION Israel a gychwynasant, -IA. ac a wersyllasant yn rhosydd Moab, am yr Iorddonen a Jericho.
º2 Sl A gwelodd Balac mab Sippor yr hyn oll a wnaethai Israel i’r Amoriaid.
º3 ac ofnodd Moab rhag y bobl yn fawr; canys llawer oedd: a bu gyfyng ar Moab o achos meibion Israel.
º4 A dywedodd Moab wrth henuriaid Midian, Y gynulleidfa hon yn awr a lyfant ein holl amgylchoedd, fel y llyf yr
º3"72 ych wellt y maes. A Balac mab Sippor oedd frenin ar Moab yn yr amser hwnnw.
º5 Ac efe a anfonodd genhadau at Balaam mab Beor, i Pethor, (yr hon sydd wrth afon tir meibion ei bobl,) i’w gyrchu ef; gan ddywedyd, Wele bobl a ddaeth allan o’r Aifft: wele, y maent yn cuddio wyneb y ddaear; ac y maent yn aros ar fy nghyfer i.
º6 Yr awr hon, gan hynny, tyred, atolwg, melltithia i mi y bobl yma; canys cryfach ydynt na mi: ond odid mi allwn ei daro ef, a’u gyrru hwynt o’r tir: canys mi a wn mai bendigedig fydd yr hwn a fendithiech di, a melltigedig fydd yr hwn a felltithiech.
º7 A henuriaid Moab, a henuriaid Midian, a aethant, a gwobr dewiniaeth yn eu dwylo: daethant hefyd at Balaam, a dywedasant iddo eiriau Balac.
º8 A dywedodd yntau wrthynt, Lletywch yma heno; a rhoddaf i chwi ateb megis y llefaro yr ARGLWYDD wrthyf. A thywysogion Moab a arosasant gyda Balaam, i
º9 A daeth Duw at Balaam, ac a ddywedodd, Pwy yw y dynion hyn sydd gyda thi?
º10 A dywedodd Balaam wrth DDUW, Balac mab Sippor, brenin Moab, a ddanfonodd ataf, gan ddywedyd,
º11 Wele bobl wedi dyfod allan o’r Aifft, ac yn gorchuddio wyneb y ddaear: yr awr hon tyred, rhega hwynt i mi; felly ond odid y gallaf ryfela â hwynt, a’u gyrru allan.
º12 A dywedodd Duw wrth Balaam, Na ddos gyda hwynt; na felltithia’r bobl: canys bendigedig ydynt.
º13 A Balaam a gododd y bore, ac a ddywedodd wrth dywysogion Balac, Ewch i’ch gwlad: oblegid yr ARGLWYDD a nacaodd adael i mi fyned gyda chwi.
º14 A thywysogion Moab a godasant, ac a ddaethant at Balac; ac a ddywedasant, Nacaodd Balaam ddyfod gyda ni.
º15 A Balac a anfonodd eilwaith fwy o dywysogion, anrhydeddusach na’r rhai hyn.
º16 A hwy a ddaethant at Balaam,
