i chwi galon i wybod, na llygaid i weled, na chlustiau i glywed, hyd y dydd hwn.
º5 Arweiniais chwi hefyd yn yr anialwch ddeugain mlynedd: ni heneiddiodd eich dillad amdanoch, ac ni heneiddiodd dy esgid am dy droed.
º6 Bara ni fwytasoch, a gwin neu ddiod gref nid yfasoch: fel y gwybyddech mai rnyfi yw yr ARGLWYDD eich DUW chwi.
º7 A daethoch hyd y lle hwn: yna daeth allan Sehon brenin Hesbon, ac Og brenin Basan, i’n cyfarfod mewn rhyfel; a ni a*u. lladdasom hwynt:
º8 Ac a ddygasom eu tir hwynt, ac a’i rhoesom yn etifeddiaeth i’r Reubeniaid, ac i’r Gadiaid, ac i hanner llwyth Manasse.
º9 Cedwch gan hynny eiriau y cyfamod hwn, a gwnewch hwynt: fel y llwyddoch ym mhob peth a wneloch.
º10 Yr ydych chwi oll yn sefyll heddiw gerbron yr ARGLWYDD eich Duw; peaaethiaid eich llwythau, eich henuriaid, a’ch swyddogion, a holl wŷr Israel,
º11 Eich plant, eich gwragedd, a’th ildieithrddyn yr hwn sydd o fewn dy wersyll, o gymynydd dy goed hyd wchynnydd dy ddwfr:
º12 I fyned ohonot dan gyfamod yr ARGLWYDD dy DDUW, a than ei gynghrair ef, yr hwn y mae yr ARGLWYDD dy DUW-yn ei wneuthur â thi heddiw:
º13 I’th sicrhau heddiw yn bobl iddo ei hun, ac i fod ohono yntau yn DDUW i ti,, megis y llefarodd wrthyt, ac fel y tyngodd wrth dy dadau, wrth Abraham, wrth Isaac, ac wrth Jacob.
º14 Ac nid a chwi yn unig yr ydwyi, fi yn gwneuthur y cyfamod hwn, a’r cynghrair yma;
º15 Ond a’r hwn sydd yma gyda ni yn sefyll heddiw gerbron yr ARGLWYDD eia Duw, ac a’r hwn nid yw yma gyda ai heddiw:
º16 (Canys chwi a wyddoch y modd y trigasom ni yn nhir yr Aifft, a’r modd y daethom trwy ganol y cenhedloedd y rhai y daethoch trwyddynt;
º17 A chwi a welsoch eu ffieidd-dra hwynt a’u heilun-dduwiau, pren a maeB . arian ac aur, y rhai oedd yn eu mysg hwynt:)
º18 Rhag bod yn eich mysg ŵr, neu wraig, neu deulu, neu lwyth, yr hwn y try ei galon heddiw oddi wrth yr AR¬GLWYDD ein Duw, i fyned i wasanaethu duwiau y cenhedloedd hyn; rhag bod yn eich mysg wreiddyn yn dwyn gwenwyn a wermod:
º19 A bod, pan glywo efe eiriau y felltith hon, ymfendithio ohono yn ei galon ei hun, gan ddywedyd, Heddwch fydd i mi, er i mi rodio yng nghyndynrwydd fy nghalon, i chwanegu meddwdod at syched:
º20 Ni fyn yr ARGLWYDD faddau iddo; canys yna y myga dicllonedd yr AR¬GLWYDD a’i eiddigedd yn erbyn y gŵr hwnnw, a’r holl felltithion sydd ysgrif¬enedig yn y llyfr hwn a orwedd arno ef, a’r ARGLWYDD a ddilea ei enw ef oddi tan y nefoedd.
º21 A’r ARGLWYDD a’i neilltua ef oddi wrth holl lwythau Israel, i gael drwg, yn ôl holl felltithion y cyfamod a ysgrifennwyd yn llyfr y gyfraith hon.
º22 A dywed y genhedlaeth a ddaw ar ôl, sef eich plant chwi, y rhai a godant ar eich ôl chwi, a’r dieithr yr hwn a ddaw o wlad bell, pan welont blau y wlad hon, H
a’i chlefydau, ttwy y rhai y mae yr ARGLWYDD yn ei chlwyfo hi;
º23 A’i thir wedi ei losgi oll gan frwm-stan a halen, na heuir ef, ac na flaendar-dda, ac na ddaw i fyny un llysieuyn yn-ddo, fel dinistr Sodom a Gomorra, Adma a Seboim, y rhai a ddinistriodd yr ARGLWYDD yn ei lid a’i ddigofaint:
º24 Ie, yr holl genhedloedd a ddywedant, Paham y gwnaeth yr ARGLWYDD fel hyn i’r tir hwn? pa ddicter yw y digofaint mawr hwn?
º25 Yna y dywedir, Am wrthod ohonynt gyfamod ARGLWYDD DDUW eu tadau, yr hwn a amododd efe a hwynt pan ddug efe hwynt allan o dir yr Aifft.
º26 Canys aethant a gwasanaethasant dduwiau dieithr, ac ymgrymasant iddynt; sef duwiau nid adwaenent hwy, ac ni roddasai efe iddynt.
º27 Am hynny yr enynnodd dicllonedd yr ARGLWYDD yn erbyn y wlad hon, i ddwyn arni bob melltith a’r y sydd ysgrifenedig yn y llyfr hwn.
º28 A’r ARGLWYDD a’u dinistriodd hwynt o’u tir mewn digofaint, ac mewn dieter, ac mewn llid mawr, ac a’u gyrrodd hwynt i wlad arall, megis y gwelir heddiw.
