Israel y dydd hwnnw; a’r ymladd â aeth drosodd i Bethafen.
º24 A gwŷr Israel oedd gyfyng amynt y dydd hwnnw: oherwydd tyngedasai Saul y bobl, gan ddywedyd, Melltigedig fyddo y gŵr a fwytao fwyd hyd yr hwyr, fel y dialwyf ar fy ngelynion. Felly nid archwaethodd yr un o’r bobl ddim bwyd.
º25 A’r rhai o’r holl wlad a ddaethant i goed, lle yr oedd mêl ar hyd wyneb y tir.
º26 A phan ddaeth y bobl i’r coed, v.’ele y mêl yn diferu; eto ni chododd un ei law at ei enau: canys ofnodd y bobl y llw.
º27 Ond Jonathan ni chlywsai pan dyngedasai ei dad ef y bobl: am hynny efe a estynnodd flaen y wmlen oedd yn ei law, ac a’i gwiychodd yn nil y mêl, ac a drodd ei taiw at ei enau; a’i lygaid a oleuasant.
º28 Yna un o’r bobl’ a atebodd, ac a ddywedodd, Gan dynghedu y tynghedodd dy dad y bobl, gan ddywedyd, Melltigedig fyddo y gŵr a fwytao fwyd heddiw. A’r bobl oedd luddedig.
º29 Yna y dywedodd Jonathan, Fy nhad a flinodd y wlad. Gwelwch yn awr fel y goleuodd fy llygaid i, oher¬wydd i mi archwaethu ychydig o’r mêl hwn:
º30 Pa faint mwy, pe bwytasai y bobl yn ddiwarafun heddiw o anrhaith eu gelynion, yr hon a gawsant hwy? oni buasai yn awr fwy y lladdfa ymysg y Philistiaid?
º31 A hwy a drawsant y Philistiaid y dydd hwnnw o Michmas hyd Ajalon: a’r bobl oedd ddiffygiol iawn.
º32 A’r bobl a ruthrodd at yr anrhaith, ac a gymerasant ddefaid, a gwartheg, a lloi, ac a’u lladdasant ar y ddaear: a’r bobl a’u bwytaodd gyda’r gwaed.
º33 Yna y mynegasant hwy i Saul, gan ddywedyd, Wele, y bobl sydd yn pechu yn erbyn yr ARGLWYDD, gan fwyta ynghyd â’r gwaed. Ac efe a ddywedodd, Troseddasoch: treiglwch ataf fi heddiw faen mawr.
º34 Dywedodd Saul hefyd, Ymwasgerwch ymysg y bobl, a dywedwch wrthynt, Dygwch ataf fi bob un ei ych, a phob un ei lwdn dafad, a lleddwch hwynt yma, a bwytewch; ac na phechwch yn erbyn yr ARGLWYDD, gan fwyta ynghyd â’r gwaed. A’r bobl oll a ddygasant bob un ei ych yn ei law y noswaith honno, ac a’u lladdasant yno.
º35 A Saul a adeiladodd allor i’r AR¬GLWYDD. Hon oedd yr allor gyntaf a adeiladodd efe i’r ARGLWYDD.
º36 A dywedodd Saul, Awn i waered ar ôl y Philistiaid liw nos, ac anrheithiwn hwynt hyd oni oleuo y bore, ac na adawn un ohonynt. Hwythau a ddywedasant, Gwna yr hyn oll fyddo da yn dy olwg. Yna y dywedodd yr offeiriad, Nesawn yma at DDUW.
º37 Ac ymofynnodd Saul a Duw, A af fi i waered ar ôl y Philistiaid? a roddi di hwynt yn llaw Israel? Ond nid atebddd efe ef y dydd hwnnw.
º38 A dywedodd Saul, Dyneswch yrna holl benaethiaid y bobl: mynnwch wybod hefyd, ac edrychwch ym mhwy y bu y pechod hwn heddiw. i
º39 Canys, megis mai byw yr AR¬GLWYDD, yr hwn sydd yn gwaredu Israel, pe byddai hyn yn Jonathan fy mab, diau y llwyr roddir ef i farwolaeth. Ac nid atebodd neb o’r holl bobl ef.
º40 Yna y dywedodd efe wrth holl Israel, Chwi a fyddwch ar y naill du; minnau hefyd a Jonathan fy mab fyddwn ar y tu arall. A dywedodd y bobl wrth Saul, Gwna a fyddo da yn dy olwg.
º41 Am hynny y dywedodd Saul wrth ARGLWYDD DDUW Israel, Dod oleufynag. A daliwyd Jonathan a Saul: oad y bobl a ddihangodd.
º42 Dywedodd Saul hefyd, Bwriwch goelbren rhyngof fi a’Jonathan fy mab. A daliwyd Jonathan.
º43 Yna y dywedodd Saul wrth Jo¬nathan, Mynega i mi beth a wnaethost. A Jonathan a fynegodd iddo, ac a ddy¬wedodd, Gan archwaethu yr archwaethais ychydig o fel ar flaen y wialen oedd yn fy llaw; ac wele, a fyddaf fi farw?
º44 Dywedodd Saul hefyd. Felly gwne1ed Duw i mi, ac felly chwaneged, cnid gan farw y byddi di farw, Jonathan.
º45 A dywedodd y bobl wrth Saul, A leddir Jonathan, yr hwn a v.naeth yr ymwared mawr hyn yn Israel? Na ato Duw: fel mai byw yr ARGLWYDD, ni syrth un o wallt ei ben
