Tudalen:Y bibl cyssegr-lan.djvu/535

Ni brawfddarllenwyd y dudalen hon eto

15:22 Ni chred efe y dychwel allan o dywyllwch: ac y mae y cleddyf yn gwylied arno.

15:23 Y mae efe yn crwydro am fara, pa le y byddo: efe a ŵyr fod dydd tywyllwch yn barod wrth ei law.

15:24 Cystudd a chyfyngdra a’i brawycha ef; hwy a’i gorchfygant, fel brenin pared i ryfel.

15:25 Canys efe a estynnodd ei law yn erbyn Duw; ac yn erbyn yr Hollalluog yr ymnerthodd.

15:26 Efe a red yn y gwddf iddo ef, trwy dewdwr torrau ei dananau:

15:27 Canys efe a dodd ei wyneb â’i fraster: ac a wnaeth dyrch o floneg ar ei denewynnau.

15:28 A thrigo y mae mewn dinasoedd wedi eu dinistrio, a thai anghyfannedd, y rhai sydd barod i fod yn garneddau.

15:29 Ni chyfoethoga efe, ni phery ei olud ef chwaith; ac nid estyn efe eu perffeithrwydd hwy ar y ddaear.

15:30 Nid ymedy efe allan o dywyllwch, y fflam a wywa ei frig ef; ac efe a ymedy trwy anadl ei enau ef.

15:31 Yr hwn a dwylled, nac ymddirieded mewn oferedd: canys oferedd fydd ei wobr ef.

15:32 Efe a dorrir ymaith cyn ei ddydd; a’i gangen ni lasa.

15:33 Efe a ddihidia ei rawn anaeddfed fel gwinwydden; ac a fwrw ei flodeuyn fel olewydden.

15:34 Canys cynulleidfa rhagrithwyr fydd unig: a thân a ysa luestai gwobrwyr.

15:35 Y maent yn ymddwyn blinder, ac yn esgor ar wagedd; a’u bol sydd yn darpar twyll.

PENNOD 16

16:1 A Job a atebodd ac a ddywedodd,

16:2 Clywais lawer o’r fath hyn: cysurwyr gofidus ydych chwi oll.

16:3 Oni cheir diwedd ar eiriau ofer? neu pa beth sydd yn dy gryfhau di i ateb?

16:4 Mi a fedrwn ddywedyd fel chwithau: pe byddai eich enaid chwi yn lle fy enaid i, medrwn bentyrru geiriau i’ch erbyn, ac ysgwyd fy mhen arnoch.

16:5 Ond mi a’ch cryfhawn chwi â’m genau; a symudiad fy ngwefusau a esmwythâi eich gofid.

16:6 Os llefaraf fi, nid esmwytha fy nolur; ac os peidiaf, ai llai fy ngofid?

16:7 Ond yn awr efe a’m blinodd i, anrheithiaist fy holl gynulleidfa:

16:8 A chroengrychaist fi, a hynny sydd dystiolaeth: a’m culni yn codi ynof, a dystiolaetha yn fy wyneb.

16:9 Yn ei ddicllondeb y’m rhwyga yr hwn a’m casâ: efe a ysgyrnyga ddannedd arnaf; fy ngwrthwynebwr a flaenllymodd ei lygaid yn fy erbyn.

16:10 Hwy a ledasant eu safnau arnaf; trawsant fy nghernau yn ddirmygus; ymgasglasant ynghyd yn fy erbyn.

16:11 DUW a’m rhoddes i’r anwir; ac a’m trodd i ddwylo yr annuwiolion.

16:12 Yr oeddwn yn esmwyth; ond a’m drylliodd, ac a ymaflodd yn ngwddf, ac a’m drylliodd yn chwilfriw, ac a’m cododd yn nod iddo ei hun.

16:13 Ei saethyddion ef sydd yn fy anagylchu; y mae efe yn hollti fy arennau, ac nid ydyw yn arbed; y mae yn tywallt fy mustl ar y ddaear.

16:14 Y mae yn fy rhwygo â rhwygiad ar rwygiad: y mae efe yn rhedeg arnaf fel cawr.

16:15 Gwnïais sachlen ar fy nghroen, halogais fy nghorn yn y llwch.

16:16 Fy wyneb sydd fudr gan wylo, a chysgod marwolaeth sydd ar fy amrantau:

16:17 Er nad oes gamwedd yn fy nwylo, a bod fy ngweddi yn bur.

16:18 O ddaearen, na orchuddia fy ngwaed, ac na fydded lle i’m gwaedd.

16:19 Wele hefyd yn awr fy nhyst yn y nefoedd; a’m tystiolaeth yn yr uchelder.

16:20 Fy nghyfeillion sydd yn fy ngwawdio: fy llygad a ddiferodd ddagrau wrth DDUW.

16:21 O na chai un ymddadlau a DUW dros ddyn, fel mab dyn dros ei gymydog!

16:22 Canys pan ddêl ychydig flynyddoedd, yna mi a rodiaf lwybr ar hyd yr hwn ni ddychwelaf.

PENNOD 17