yn nhŷ Jacob, medd yr ARGLWYDD DUW, DUW y lluoedd,
3:14 Mai y dydd yr ymwelaf ag anwiredd Israel arno ef, y gofwyaf hefyd allorau Bethel: a chyrn yr allor a dorrir, ac a syrthiant i’r llawr.
3:15 A mi a drawaf y gaeafdy a’r hafdy; a derfydd am y tai ifori, a bydd diben ar y teiau mawrion, medd yr ARGLWYDD.
PENNOD 4
4:1 Gwrandewch y gair hwn, gwartheg Basan, y rhai ydych ym mynydd Samaria, y rhai ydych yn gorthrymu y tlawd, yn ysigo yr anghenog, yn dywedyd wrth eu meistriaid, Dygwch, ac yfwn.
4:2 Tyngodd yr Arglwydd DDUW i’w sancteiddrwydd, y daw, wele, y dyddiau arnoch, y dwg efe chwi ymaith â drain, a’ch hiliogaeth â bachau pysgota.
4:3 A chwi a ewch allan i’r adwyau, bob un ar ei chyfer, a chwi a’u teflwch hwynt i’r palas, medd yr ARGLWYDD.
4:4 Deuwch i Bethel, a throseddwch, i Gilgal, a throseddwch fwyfwy: dygwch bob bore eich aberthau, a’ch degymau wedi tair blynedd o ddyddiau;
4:5 Ac offrymwch o surdoes aberth diolch, cyhoeddwch a hysbyswch aberthau gwirfodd: canys hyn a hoffwch, meibion Israel, medd yr ARGLWYDD DDUW.
4:6 A rhoddais i chwi lendid dannedd yn eich holl ddinasoedd, ac eisiau bara yn eich holl leoedd: eto ni ddychwelasoch ataf fi, medd yr ARGLWYDD.
4:7 Myfi hefyd a ateliais y glaw rhagoch, pan oedd eto dri mis hyd y cynhaeaf: glawiais hefyd ar un ddinas, ac ni lawiais ar ddinas arall: un rhan a gafodd law, a’r rhan ni chafodd law a wywodd.
4:8 Gwibiodd dwy ddinas neu dair i un ddinas, i yfed dwfr, ond nis diwallwyd: eto ni ddychwelasoch ataf fi, medd yr ARGLWYDD.
4:9 Trewais chwi â diflaniad, ac a mallter: pan amlhaodd eich gerddi, a’ch gwinllannoedd, a’ch ffigyswydd, a’ch olewydd, y lindys a’u hysodd: eto ni throesoch ataf fi, medd yr ARGLWYDD.
4:10 Anfonais yr haint yn eich mysg, megis yn ffordd yr Aifft: eich gwŷr ieuainc a leddais â’r cleddyf, gyda chaethgludo eich meirch; a chodais ddrewi eich gwersylloedd i’ch ffroenau: eto ni throesoch ataf fi, medd yr ARGLWYDD.
4:11 Mi a ddymchwelais rai ohonoch, fel yr ymchwelodd DUW Sodom a Gomorra, ; ac yr oeddech fel pentewyn wedi ei achub o’r gynnau dân: eto ni throesoch ataf fi, medd yr ARGLWYDD.
4:12 Oherwydd hynny yn y modd yma y gwnaf i ti, Israel: ac oherwydd mai hyn a wnaf i ti, bydd barod, Israel, i gyfarfod â’th DDUW.
4:13 Canys wele, Lluniwr y mynyddoedd, a Chreawdwr y gwynt, yr hwn a fynega i ddyn beth yw ei feddwl, ac a wna y bore yn dywyllwch, ac a gerdd ar uchelderau y ddaear, yr ARGLWYDD, DUW y lluoedd, yw ei enw.
PENNOD 5
5:1 Gwrandewch y gair hwn a godaf i’ch erbyn, sef galarnad, O dŷ Israel;
5:2 Y wyry Israel a syrthiodd; ni chyfyd mwy: gadawyd hi ar ei thir; nid oes a’i cyfyd.
5:3 Canys y modd hyn y dywed yr ARGLWYDD DDUW; Y ddinas a aeth allan â mil, a weddill gant; a’r hon a aeth allan ar ei chanfed, a weddill ddeg i dŷ Israel.
5:4 Oherwydd fel hyn y dywed yr ARGLWYDD wrth dy Israel, Ceisiwch fi, a byw fyddwch.
5:5 Ond nac ymgeisiwch â Bethel, ac nac ewch i Gilgal, ac na thramwywch i Beerseba: oherwydd gan gaethgludo y caethgludir Gilgal, a Bethel a fydd yn ddiddim.
5:6 Ceisiwch yr ARGLWYDD, a byw fyddwch, rhag iddo dorri allan yn nhŷ Joseff fel tân, a’i ddifa, ac na byddo a’i diffoddo yn Bethel.
5:7 Y rhai a drowch farn yn wermod, ac a adewch gyfiawnder ar y llawr,
5:8 Ceisiwch yr hwn a wnaeth y saith seren, ac Orion, ac a dry gysgod angau yn foreddydd, ac a dywylla y dydd yn nos, yr hwn a eilw ddyfroedd y mor, ac a’u tywallt ar wyneb y ddaear: Yr ARGLWYDD yw ei enw:
5:9 Yr hwn sydd yn nerthu yr
