chyd-ymddiddanasant a’i gilydd, gan ddy¬wedyd, Pa ymadrodd yw hwn! gan ei fod ef trwy awdurdod a nerth yn gorchymyn yr ysbrydion aflan, a hwythau yn myned allan.
37 A son amdano a aeth allan i bob man o’r wlad oddi amgylch,
38 A phan gyfododd yr ‘Iesu o’r synagog, efe a aeth i mewn i. dŷ Simon. Ac yr oedd chwegr Simon yn glaf o gryd blin: a bwy a atolygasant .arno drosti hi. ‘
39 Ac efe a safodd uwch ei phen hi, ac 3 geryddodd y cryd; a’r cryd a’i gadawodd hi: ac yn y fan hi a gyfododd, ac .a wasanactliudd arnynt hwy.
40 A phan fachludodd yr haul, pawl) a’t ucJd ganddynt .rai cleifion o airO’yw glefydau, a’u dygasant hwy ato ef; ac efe a roddes el ddwylo ar bob t(fi oUonynt, ac ,i’u hiachaodd hwynt.
41 A’r cythreuliaid hefyd a aethant .illan o lawer dan lefain a dywedyd, Ti yw Crist, Mab Duw. Ac efe a’u ceryddod hwynt, ac ni adawai iddynt ddywedyd y gwyddent mai efe oedd y Crist.
42 Ac wedi ei myned hi yn’ ddydd, efe’ a aeth allan, ac a gychwynnodd i Ie’. diffaith: a’r bobloedd a’i ceisiasant ef, a hwy a ddafithant hyd ato, ac a’i hataliasant ef rhag myned ymaith oddiwrthynt.
43 Ac efe a ddywedodd wrthynt, Ytt wir y mae yn rhaid i mi bregethu teymas Dduw i ddinasoedd eraill hefyd: canyss is hyn y’m danfonwyd.
44 Ac yr oedd efe yn pregethu yn syaa gogau Galilea.
PENNOD 5
1 Bu hefyd, a’r bobl yn pwyso ate i wrando gair Duw, yr oedd yntaw yffi sefyll yn ymyl Ilyn Gennesaret;
2 Ac efe a welai ddwy long yn sefyll wrth y Ilyn: a’r pysgodwyr a aethent allaa ohonynt, ac oeddynt yn goletia? e’s rhwydau.
3 Ac efe a aeth i mewn i un o’r Hongau yr hon oedd eiddo Sinion, ac a ddy— munodd arno wthio ychydig oddi wrth y tir. Ac efe a eisteddodd, ac a ddysgodkt y bobloedd allan o’r llong.
4 A phan beidiodd â llefaru, efe a ddywedodd wrth Simon, Gwthia i’r dwfn, a bwriwch eich rhwydau am helfa.
5 A Simon a atebodd ac a ddywedodd wrtho, O Peistr, er i ni boeni ar hyd y nos, ni ddaliasom ni ddim: eto ar dy air di mi a fwriaf y rhwyd.
6 Ac wedi iddynt wneuthur hyniiy, hwy a ddaiiasant liaws mawr o bysgad: a’tt rhwyd hwynt a rwygodd.
7 A hwy a amneidiasant ar eu cyf-eillion, oedd yn y lloag arall, i ddyfod i’w cynorthwyo hwynt. A hwy a ddaethant, a llanwasant y ddwy loag, onid oeddynt hwy ar soddi.
8 A Simon Pedr, pan. welodd hynnyi a syrthiodd wrth liniau’r Iesua gan ddy¬wedyd, Dog- ymaith oddi < wthyf; canys dyn pechadurus wyf fi, O Arglwydd.
9 Oblegid braw a ddaethai amo ef, a’r rhai oll oedd gydag ef, oherwydd yr helfa bysgod a ddaliasent hwy;
10 A’r un ffunud ar Iago ac loan hefyd, meibion Sebedeus, y rhai oedd gyfranogion & Siltton. A dywedodd yr Iesu wrth Simon, Nac ofna: o hyn allan y deli ddynk a.
11 Ac wedi iddynt ddwyn y llongau i dir, hwy a adawsant bob peth, ac a’i dilynasant ef.
12 A bu, fel yr oedd efe mewn rhyw ‘ddinas, wele ŵr yn llawn o’r gwahatt- glwyf: a phan welodd efe yr lesru, efe a Syrthiodd ar ei wyneb, ac a ymbiliodd ag ef, gan ddywedyd, O Arglwydd, bs ewyllysi, ti a elli fy nglanhau.
13 Yntau a estynnodd ei law, ac a gyffyrddodd ag ef, gan ddywedyd, Yr wyf yn ewyllysio; bydd lan. Ac yn ebrwydd y gwahanglwyf a aeth ymaith oddi wrtho.
14 Ac efe a orchmynnodd iddo na ddywedai i neb: eithr dos ymaith, a dangos dy hun i’r offeiriad, ac offrwm dros dy lanhad, fel y gorchmynnodd Moses, er tystiolaeth iddynt.
15 A’r gair amdano a aeth yn fwy ar led: a llawer o bobloedd a ddaethant ynghyd i’w wrando
