Tudalen:Yn Llefaru Eto.djvu/30

Heddyw gwel rhai byr eu golwg
Ryfeddodau gras y nef;
Medr i ddwyn y pell yn agos
Yw ei ddawn arbenig ef;
O! mae'r ddaear yn dyrchafu,
Neu mae'r nef yn dod i lawr;
Yntau wedi saib addolgar
Lefa,—"Dyma i chwi beth mawr!"

Symlrwydd, grym, tiriondeb, urddas,
Dwys ddifrifwch, tawel hedd,
Gyd-ymdoddant yn fawredig
Lewyrch dwyfol ar ei wedd:
Cryndod sanctaidd ei leferydd
Sydd yn graddol ymddyfnhau;
Ebychiadol bwysleisiadau
Nerthol sydd yn amlhau.

Ymehanga 'r weledigaeth
I'r cyfriniol, gor-ddwfn, pell;
Palla clir ganfyddiad rheswm,
Ffydd a gaiff weithrediad gwell;
Mae 'n dynesu feddwl aruthr,
Fel y gwthia 'r môr ei dòn,
Ag sydd i ddoethineb ddynol
Yn anghyfdyb feiddgar bron.

Darfu 'r gofal am gysoni
Aeth y cawr o'i rwymau 'n rhydd;
Ni chaiff deddfau mân Rhesymeg,
Mwyach lyffetheirio Ffydd;
Dyna'r floedd ysgubol ddyfn-groch,
Ar ei hol daw un drachefn ;
Dyfnder ysbryd mawr sy'n galw
Ar ddyfnderoedd gras y drefn.

"Haeddiant dwyfol! Iawn anfeidrol !
Arglwydd pawb mewn agwedd gwas!
Rhyfedd gariad! Rhyfedd ras!