"Nid yfwn i chwaneg y bore 'ma, Sextus."
"Dim chwaneg? Pam lai? Y? Pam lai?"
"Cawsoch ddigon yn barod. A dylech geisio sobri ar gyfer yr archwiliad y prynhawn 'ma. Clywsoch y si."
"Shi? Pa shi?"
"Fod y Rhaglaw'n debyg o alw yma yn Antonia."
"Pilat? Do. Ond fi ddim yn Antonia. Fi ar waith pwyshig. Hy! Fi wedi'm hanrhydeddu. Hy!" Poerodd ei ffieidd-dod ar y llawr. "Cwpan," meddai drachefn. "Gwin! Ac i Hades â Philat! I Hades ag Antonia!" Syllodd Longinus yn hir ar y dyn. Tu ôl i'r torsythu a'r bocsachu hwn yr oedd—ofn.
"Eisteddwch eto, Sextus, inni gael sgwrs fach. Beth sy'n bod?"
"Y? Bod? Dim byd. Dim byd ar Shextush." "Oes. Eisteddwch."
Syrthiodd y cawr eto i'r gadair.
"Gwin! Cwpan!"
"Mewn ennyd, Sextus. Ond dywedwch, beth yw'r gwaith pwysig?"
"I Hades â'r Iddewon hefyd! Cânt weld pwy yw pwy y bore 'ma. O, cânt! I fyny â hwy, y tri ohonynt! Dim lol. Dim toshturi."
"Pwy?" "Y tri. Dim shylw o'r yshgrechian. Dim lol."
"Ond pwy?"
"Tri Iddew. Fe laddodd un ohonynt filwr oddi yma, o Antonia. 'i ddwylo. Ei dagu. Wel, i fyny ag ef! Dyn o'r enw Barabbash. I fyny ag ef! Dim lol."
Dechreuai Longinus ddeall: dewiswyd y canwriad hwn i ofalu am groeshoelio tri o'r Iddewon. Ac er ei fod yn ŵr gerwin, yr oedd y gwaith yn atgas ganddo a cheisiai foddi'r diflastod mewn gwin. Wel, efallai mai doeth y gwnâi.
"Cwpan! Gwin!"
"O'r gorau, Sextus. Ond dim ond un cwpanaid arall."
"Diolch."
Yfodd yn awchus a swnllyd, ac yna rhythodd ar Longinus cyn gofyn,
"A fuoch chwi'n hoelio rhywun erioed?"
"Naddo."
