boenus ag erioed. Yna clywais chwerthin merch yn dod o'r tywod islaw imi."
"Fi, yr wyf yn siwr!"
"Ie, chwi, Rwth. Ond credais am ennyd mai llais fy chwaer Tertia a glywn. A dyna felys oedd y sŵn!"
"O!" Swniai Rwth yn siomedig. "Yr ydych yn onest, beth bynnag, Longinus.
"Ydwyf. Ac o fwriad, Rwth. Cerddais yn ôl i'r dref gyda chwi a'ch cyfeillion yr hwyr hwnnw, a'r noson wedyn, os cofiwch, aethom ein dau am dro hyd lan y môr. Ni welais mohonoch am rai misoedd ar ôl hynny.
"Naddo. Hyd oni ddaethoch ag Alys i Arimathea atom. O, dyna swil ac ofnus oeddych y tro cyntaf hwnnw, Longinus! Fel petaech yn disgwyl i'm Mam eich tafodi ymaith!" "Rwth, yn ystod y tri mis yr oeddwn i yn Jopa heb eich gweld . . .
"Ie?"
"Yr wyf am fod yn greulon o onest."
"Wel? Ond peidiwch â swnio fel petaech chwi ar fin fy nghondemnio i farwolaeth!"
"Yn ystod y tri mis na welais mohonoch, prin . . . prin y daethoch i'm meddwl. Cofiwn eich chwerthin weithiau, chwerthin fy chwaer Tertia—a dyna'r cwbl."
"O . . . Yr oedd . . . yr oedd gennych rywun arall yn Jopa?" "Neb."
Cerddodd y ddau am ysbaid heb ddywedyd gair. Teimlai Longinus yn gas tuag ato'i hun, ond gwyddai yn ei galon fod yn rhaid i'r ymgom hon ddigwydd yn hwyr neu'n hwyrach. Gwell yr onestrwydd hwn nag oeri tuag at yr eneth a'i hosgoi bob cyfle.
"Nid. . . nid i'm gweld i yr oeddych yn dod i Arimathea, felly?"
"Yr oeddwn yn unig iawn yn Jopa, yn unig a hiraethus, ac yr oedd cael rhedeg i lawr i Arimathea yn rhywbeth i edrych ymlaen ato—i holi hynt Alys, i gael y croeso rhyfeddol a roddai'ch mam imi, i sgwrsio ag Othniel, ac i . . . i chwerthin gyda Thertia."
"Tertia?"
"Fel fy chwaer Tertia y meddyliwn amdanoch, Rwth. Yr ydych yr un ffunud â hi. Yr un wyneb, yr un gwallt gloywddu, yr un llais, yr un chwerthin."
