"Bore yfory, tua'r drydedd awr," meddai yntau. Edrychodd pawb ar ei gilydd a dechreuodd rhai sisial yn gyffroes. Yr oedd y dydd y breuddwydiasent amdano ar dorri o'r diwedd. Dydd y taro. Dôi Tera a'i wŷr o'r bryniau a chodai pererinion y Pasg yn un fyddin fawr yn erbyn y gorthrymwyr.
"Sut y cawn wybod a fydd y Nasaread yn barod i arwain y pererinion, Dan?" gofynnodd Amos ymhen ennyd.
"Trwy ofyn un cwestiwn syml iddo," atebodd Dan."
"A'r cwestiwn hwnnw?"
"Ai cyfreithlon inni dalu teyrnged i Gesar?' Os 'Ydyw' fydd ei ateb, yna gadawn ef i'w bregethu a'i wyrthiau.
"Ac os Nac ydyw '?"
"Os Nac ydyw,' rhown yr arwydd i Tera. A chasglwn at ei gilydd yma yn Jerwsalem bob un sydd â chleddyf ganddo.
"Ymh'le yr ymosodwn gyntaf, 'Nhad?" gofynnodd Ben-Ami.
"Cawn drafod y manylion eto," meddai Dan.
"Mynd yn syth i'r Praetoriwm a fyddai orau," sylwodd brawd y carcharor Dysmas.
"Ie, ac wedyn i Gaer Antonia," meddai Beniwda.
"Os cawn ni feddiant ar y ddau le hynny," meddai Abiram, "buan y bydd y ddinas i gyd yn ein dwylo."
"Beth am y pyrth i mewn i'r ddinas, Dan?" gofynnodd Saffan.
"Gallai'r pererinion ofalu am y rheini," atebodd Amos.
"A beth am y muriau, Dan?" gofynnodd Saffan eto.
"A ydych chwi'n sicr y byddai plismyn ac offeiriaid y Deml gyda ni, 'Nhad?" oedd cwestiwn Ben-Ami.
Ond rhoddai Dan ei holl sylw i'r patrwm yn y gwŷdd. Dywedasai ef yr hyn a oedd ganddo i'w ddweud.
