Y Nefoedd Uwch fy Mhen

gan Ehedydd Iâl

Y nefoedd uwch fy mhen

A dduodd fel y nos,

Heb haul na lleuad wen

Nac unrhyw seren dlos,

A llym gyfiawnder oddi fry

Yn saethu mellt o'r cwmwl du.

Cydwybod euog oedd

Yn rhuo dan fy mron

Mi gofia'i chwerw floedd

Tra ar y ddaear hon -

Ac yn fy ing ymdrechais ffoi,

Heb wybod am un lle i droi.

Mi drois at ddrws y Ddeddf

Gan ddisgwyl cael rhyddhad;

Gofynnais iddi'n lleddf

Roi imi esmwythâd:

'Ffo am dy einioes', ebe hi,

'At Fab y Dyn i Galfari!'

Gan ffoi, ymdrechais ffoi

Yn sŵn taranau ffroch,

Tra'r mellt yn chwyrn gyffroi

O'm hôl fel byddin goch;

Cyrhaeddais ben Calfaria fryn,

Ac yno gwelais Iesu gwyn.

Er nad yw 'nghnawd ond gwellt

A'm hesgyrn ddim ond clai,

Mi ganaf yn y mellt,

Maddeuodd Duw fy mai:

Mae craig yr oesoedd dan fy nhraed,

A'r mellt yn diffodd yn y gwaed.