Gweithiai'r bardd er gwaetha'r byd—a mynnodd
Yn y man gyrhaeddyd
Safle na ellir syflyd;
Hwfa fydd Hwfa o hyd.
Mae y wir ddawn ym marddoniaeth—glodus
Gwlad ein genedigaeth;
Melus uwchlaw canmoliaeth
I ni yw ein cerddi caeth.
Y ddyri wan ddirinwedd,—y bryddest.
Fel breuddwyd heb ddiwedd,
Rhimyn maith, a'i waith, a'i wedd—yn garpiog,
Diwyg anghenog, a digynghanedd.
Ond mwynhad i enaid, mewn hedd—ddeillia
O ddull y gynghanedd;
Hi a arlwya wir wledd,—
Yrr filiwn i orfoledd.
Diguro ydyw Gweirydd,— pen y gamp
Yw ein gwych Gymreigydd,
Meistr perffaith ar iaith rydd,—a deddfau cân,
Gwr yw, o anian, a gâr awenydd.
I gadw gwyl gyda'u gilydd,—heb loddest,
Pan ddaw blwyddyn newydd,
Llu unant mewn llawenydd,
Tra Bangor yn Fangor fydd.
Ateb y diben, eto, —yw y pwnc,
A'r peth i'w ddymuno:
Llesiant wy'n ewyllysio—i'r lluaws,
Y diwyd luaws sy'n cystadleuo.
