Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil)/Gwledd Belsassar II—Y Wledd Frenhinol
| ← Gwledd Belsassar II—Y nos | Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil) gan Evan Evans (Ieuan Glan Geirionydd) golygwyd gan Owen Morgan Edwards |
Gwledd Belsassar II—Clod y Bardd teulu → |
Y Wledd Frenhinol.
Troi i'r llys mewn brys o'r bron
Yn awr y mae'r Blaenorion,
I fawr hoen y wledd freiniol,
Yn eu rhif heb un ar ol.
I'r neuadd y crynhoant
Yn llon iawn, a'i llenwi wnant.
Eu mawr ri, er mor eang,
I'w dwyn y sydd o dan sang.
Rhed byrddau'n rhengau drwy'r wych
Fan neuadd, mewn trefn hoew-wych,
A than gu ddanteithion gant,
A gwiw seigiau, gosigant.
Moethau, a phob amheuthyn,
A fedd dae'r at foddio dyn,
Ar glau aur-gawgiau i gyd,
A siglant mewn nodd soeglyd.
Llugyrn aur o'i lliwgar nen
Acw hongiant,-a thair cangen
A ddeillia o'i hardd a llon
Golofnau naddawg-lyfnion;
Mal ser, a'u lleuer, yn llu,
O'r entrych yn amrantu.
Ac ar y mur ceir mawrwych
Ddelwau maith, o gerfwaith gwych,
O'r gwyr a fu ragorol
Yn y bau, flynyddau'n ol,-
Nimrod, yr hwn osodawdd
Dda sail eu dinas ddisawdd ;
A Belus, a phawb eilwaith,
O'u myg odidogion maith.
A cherf lun Bel a welir
Ym mherfedd ydd annedd hir,
O aur bath, yn rhoi ei bwys
Ar golofn farmor gulwys.
A moes addas ymseddu
Mae'r gwesteion llon, yn llu,
Nes llenwi'r neuadd addien
Heb un bwlch, o ben i ben.
Brithir y rhengau hirion
A llu o rianod llon,
Yn chweg belydru tegwch
Prid o'u fflur wynepryd fflwch,
Mal swyn a melus wenwyn
Yn dallu a denu dyn.
Uwchlaw y saif uchel sedd
Y Brenin, fab eirianwedd,
Gan fain glain yn disgleiniaw
Yn loew ei drem a'i liw draw.
Gerllaw, mewn gwawr a llewych
Y ceir ei wâr gymar gwych;
A'i gwisg mor lachar a gaid,
Yn llegu gwawl y llygaid.
Hwynt yw canol—bwynt yn awr
Yr holl dorf a'r llu dirfawr:—
Y rhai sydd, mal disglair ser,
Yn llawen yn eu lleuer.
Ffrystio weithion y mae'r caethion
A'u twrw'n eon, a'u tro'n hoewaidd;—
Oll yn gwisgi droedio i weini
I'w harglwyddi, yn rhyglyddaidd.
Wele yn awr lawen wî
Wynfydawg yn cyfodi.
Dadwrdd, dwndwr, a thwrw,
A garw forach a gor-ferw,
Gan win yn llosg-enynnu,
Arfoloch yw rhoch eu rhu.
Mae pob tafod yn rhoi mawrglod
I'w heilunod, a hael honni
Holl oruchel faw: edd Babel,
A'i diogel fur diwegi.