Telynegion Maes a Môr/Priodas Hun

Telynegion Maes a Môr
Telynegion Bywyd
gan Eliseus Williams (Eifion Wyn)
Telynegion Bywyd

PRIODAS HUN.

Ar fwsog lawr Mehefin
Yng nghysgod onnen las,
Breuddwydiai rhiain ieuanc
Freuddwyd am serch a chas.

Ai merch y lloergan ydoedd,
Neu dylwyth teg y gwydd
Yn flin ar ôl y nosddawns,
Ac wedi cysgu i'r dydd?

'Roedd ganddi fysedd gwynion,
Ac ar y gwynnaf un
'Roedd modrwy dyweddiad,
Fel pleth o'i gwallt ei hun:

Y gwallt ddisgynnai'n felyn
Ddiofal, ar wahân
Dros las ei llygad caead,
Yn fil pelydrau mân.

Breuddwydiai'r rhiain freuddwyd
Hudolus dlws ac erch,
Yng ngofid llonnaf bywyd,
Yng ngwynfyd chwerwaf serch.

Yng nghanol ei gwyryfon
Yn wyryf gwelai'i hun;
Ei dydd priodas ydoedd,
Ei dydd melysaf un.

Trwy'r dellt yr haul dywynnai
Ar chwaer i'r lili wen;
Trwy'r dellt, edrychai hithau
Am nefoedd las uwchben.

Gwrandawai'r clychau'n canu,
Fel gwnaethent lawer tro;
A gwyddai fod ei henw
Ar fin cariadau'r fro.

Ai'r cerbyd gwynfeirch heibio
Yng nghanol llygaid syn;
Hi glywai sibrwd rhywbeth
A'i gwnaeth yn wyn, yn wyn.

Arafai ger yr allor,
Arafai yn ei braw —
Nid oedd priodfab yno
Yn disgwyl am ei llaw.

"O Aled, Aled," meddai
Mewn syndod, trwy ei hun;
"Tydi, fy mhopeth puraf,
Yn caru mwy nag un!"

Breuddwydiai fod y galon
Oedd ar ei modrwy'n ddwy;
A thoriad yn ei chalon
Ei hunan oedd yn fwy.

Ni wybu ddim ond hynny-
O'i hun deffrôdd, o'i braw —
'Roedd modrwy serch yn gyfa',
A mab ei serch gerllaw.