Gwaith S.R./Cwynion Yamba, y Gaethes ddu

Dinystr Byddin Sennacherib Gwaith S.R.

gan Samuel Roberts (S.R.)

Y creulondeb o fflangellu benywod

CWYNION YAMBA, Y GAETHES DDU

Er bod mewn caethiwed ymhell o fy ngwlad,
'Rwy'n cofio hoff gartref fy mam a fy nhad,
Y babell, a'r goedwig, yr afon, a'r ddôl;
Ond byth ni chaiff Yamba ddychwelyd yn ôl.

Dros euraidd ororau ymlwybro wnawn gynt,
Heb ofid, nac angen, yn llawen fy hynt;
A'm plant o gylch gliniau fy mhriod mwyn cu,
Heb neb yn fwy boddlon a dedwydd na mi.


Pan unwaith yn gwasgu y bach at fy mron,
A'r lleill wrth fy ymyl yn cysgi yn llon;
Disgwyliwn fy mhriod, gan sïo’n ddifraw,
Heb feddwl fod dychryn na gelyn gerllaw.

Ond pan yn hoff sugno awelon yr hwyr,
Ar unwaith ymdoddai fy nghalon fel cwyr,—
Gweld haid o ddyn-ladron yn dyfod o'r môr,
Gan guro fy mwthyn nes torri y ddôr.

Heb briod, na chyfaill, chwaer, brawd,
mam na thad,
I achub y gweiniaid crynedig rhag brad,
Fe'n llusgwyd, fe'n gwthiwyd, er taered ein cri,
I ddû-gell y gaethlong at gannoedd fel ni.

Wrth riddfan i gyfrif munudau'r nos hir,
A threiglo'n ddiorffwys fy mhen gan ei gur,
Mi gefais fy maban, ar doriad y dydd,
Yn oer ac yn farw—o'i boenau yn rhydd.

Hoff faban fy mynwes! I'r dyfrllyd oer fedd,
Er gwaetha'r gormeswr, diangaist mewn hedd:
Cei orffwys yn dawel, ni'th werthir byth mwy,
Ac ni rydd y fflangell na'r gadwyn it' glwy,

Ffodd llawer, fel tithau, o gyrraedd pob aeth;
Ond eto mae'th gu-fam anwylaf yn gaeth;
Pam rhwystrwyd i Yamba gael huno yn llon,
A'i sïo i orffwys yn mynwes y don?

Ar ol garw fordaith, a chyrraedd y lan,
A'n didol, a'n gwerthu i fynd i bob man;
Y brawd bach a rwygid o fynwes ei chwaer,
Er mynych lesmeirio wrth lefain yn daer.

Y wraig, wrth ymadael, gusanai ei gŵr,
A'i llygaid toddedig yn boddi mewn dŵr:

A'r lesg fam a wasgai ei dwyfron—o chwant
Cael myned i orwedd i'r un bedd a'i phlant.

Hoff geraint ysgarwyd, er cryfed eu bryd
Am weithio, dioddef, a marw ynghyd;
Y clymau anwylaf a dorrwyd bob un,
A rhwygwyd llinynnau y galon ei hun.

I greulawn ormeswr fy ngwerthu a wnaed,
I gael fy fflangellu o'm dwyfron i'm traed;
Mae'm llafur yn galed, a minnau yn wan,
Heb ddefnyn o gysur i'w gael o un man.

Mae'r bwyd roddir imi yn brin ac yn ddrwg,
Mae'r haul yn fy llosgi, mae popeth mewn gwg:
Dan oer wlith y ddunos rhaid cysgu, heb len;
O'r braidd y caf garreg i gynnal fy mhen.

Mewn ing rhaid im' farw, nis gallaf fyw'n hwy,
Mae'r holl gorff yn glwyfus, a'r galon yn ddwy;
O na chawswn drengu yn mynwes fy ngwlad,
Fy mhlant a fy mhriod, fy mam a fy nhad.

Wrth farw, fy ngweddi daer olaf a fydd,
I'r caeth o'i gadwynau gael myned yn rhydd:
Pa Gristion, heb deimlo ei galon mewn aeth,
All gofio du lafur ei frodyr sy'n gaeth?

O Brydain brydweddol! "Arglwyddes y donn,"
Na ad i un gaethlong ymrwygo drwy hon;
Cwyd Faner wen Rhyddid, nes gwawrio y dydd
I'r olaf gael dianc o'i gadwyn yn rhydd.